BRAK MI CIERPLIWOŚCI, MAM JUŻ DOŚĆ!!!

acha, a za dobre oceny zbierane są punkty na wyjście ze mną na Hamburgery. Musi ich być w sumie 50, ale kto będzie miał więcej wybiera sobie co będzie jadł Reszta standard

Mam mocne postanowienie pogadać dzisiaj z Olą po jej powrocie z zajęć i jeszcze raz ustalić priorytety, to znaczy na czym najbardziej nam zależy. Ona może wymieniać żetony na kaskę na jakieś drobiazgi, słodycze, bilet do kina, czyli coś co bardzo lubi. Faktem jest, że żetony zdobywa dopiero od dwóch tygodni, bo wtedy uznałam, że wyciąga za dużo pieniędzy i nie stara się. Tym samym dołączyła do brata, który pracował na żetony. Cóż w moich działaniach bardziej skoncentrowałam się na młodszym synu, bo i jego problemy były poważniejsze. Córka świetnie radzi sobie w szkole, mimo swojego roztrzepania, mały natomiast miał problemy i nadrabiał zaległości z pierwszej klasy. Teraz wychodzi na prostą, po roku pracy i muszę zacząć dzielić swój czas równo. Dla mnie to też jest jakaś lekcja.

Ja się podaje naprawdę nie mam już siły. Znowu zaliczyliśmy wizytę u chirurga, Wojtek skaleczył się no i 4 szwy na łapie. Aby było ciekawiej to na tej gdzie miał tydzień temu gips ściągany. Zamordować go za mało a udusić szkoda. Kocham te moje słonka, ale nie mam już siły do nich. Ratunku mam doła jak z stąd do Chin.

Podrzuć łopatę Irenko, to będziemy kopać razem, ale czy serio myślisz, że w Chinach będzie nam lepiej??? A tak serio, to rzeczywiście masz siedem światów z Twoimi dziećmi. Co chwilę czytam o jakichś perturbacjach. Nie łam się, wystarczy, że oni to robią No ale ja sobie żartuję, a to poważna sprawa. Nie wiem co możnaby Ci poradzić. Może zamontuj im wysokościomierze? Z alarmem jeśli przekroczą 3m nad ziemią. W jakich okolicznościach powstają te wszystkie złamania, zwichnięcia i inne? Czy to z powodu nadruchliwości? Podejrzewam, że ciężko będzie Ci ich zatrzymać

Nie jestem w stanie ich zatrzymać, na tyle udało nam się wypracować że Wojtek wspina się tylko w towarzystwie. Jeżeli złamie tą zasadę będzie musiał ponieść konsekwencje. Wiem że tego nie przeskoczę u nas głównym „problemem” jest nadruchliwość. Tylko ja naprawdę czasem nie wyrabiam nerwowo, niby powinnam się uodpornić na ich kontuzje ale chyba nie potrafię. Tyle że już tak nie panikuje tylko ładuje delikwenta do samochodu i jadę do szpitala, ale czasem po prostu nie wyrabiam.

A to już nie raz słyszałam co ze ,mnie za matka, że nie potrafię upilnować dziecka . Nawet od jednej pani doktor usłyszałam, że opieka powinna mi się przyjrzeć, bo tak często jestem na chirurgii . Ja tylko życzyłam jej powodzenia w upilnowaniu dziecka z ADHD .

Wiecie co ja to się chyba urodziłam pod zezowatą gwiazdą . Z Wojtkiem w niedziele byłam na zszywanie ręki, a żeby dzisiaj mi nudno nie było. Właśnie wróciłam z Justyną od chirurga . Na wf wybiła małego palca, lekarz nastawił i na 10 dni usztywnił. Wiem powinnam się cieszyć, że w ogóle nie urwała sobie łapy i to tylko wybicie. Ale ja i tak mam dosyć jestem zła wściekła i w ogóle mam ochote podusić moje kochane słonka .

Irenko, słonko tak myślę co Ci napisać:

Wiesz nie ma "zezowatych gwiazd" jest tzw "prawo serii"

Chyba Ewa Ziętek czy jakaś inna aktorka powiedziała kiedyś:

"Jest źle, żeby było dobrze"

Zobacz jak Wam będzie dobrze jak już się ta czarna seria skończy!!!!

A już w ostateczności możesz czekać na moment gdy sami się będą wozić na urazówkę (u Ciebie to już całkiem niedługo).

Może wtedy nabiorą dodatkowej odpowiedzialności, bo to już nie mamusia będzie wyjaśniać co się stało.

A kciuk to ja sobie wybiłam na wf-ie, mimo, że unikałam piłki jak ognia, ale wf-istka była przytomna, natychmiast nastawiła paluch na swoje miejsce i po krzyku.

Pozdrawiam baardzo cieplutko

Irenko!
Domyślam się jak bardzo jest Ci ciężko. Ciągły stres.
ale może
Spójrz na to inaczej.
Jak będziesz babcią, to nie bedziesz musiała bajek wymyślać, wystarczą prawdziwe historie Twoich dzieci.

Nie wiem na co choruje twoja córka, ale jeśli często bierze antybiotyki, to pewno ma zniszczoną odporność. Może spróbować leczenia w poradni zaburzeń odporności. Mój syn kiedyś brał antybiotyki jeden po drugim, aż trafiłam do takiej poradni i po leczeniu obył się około 2,5 roku bez antybiotyków.

Jeśli pobierasz zasiłek rodzinny, to przysługuje Ci zaliczka alimentacyjna(ale kryterium dochodowe...)

No cóż niestety nie pobieram.

Nie mam sumienia żądać alimentów od dziadków syna, bo tam też jest jeszcze dwójka uczących się dzieci. Do zaliczki podobno zarabiam za dużo, szkoda, że za mało na to, zeby starczyło. Ci co nie pracują czasem mają więcej z zasiłków, a do tego więcej czasu dla dzieci.

Ja z jednej strony nie wyrabiam zachowania mojego dziecka, a z drugiej martwi mnie ono, sama juz nie wiem, jest arogancki, prowokujacy, glośny, bezczelny, nie słucha - jakis taki mam wrażenie ogólnie rozjechany, reaguje histeria na każde zwrócenie mu uwagi, non stop sie rusza, natręctwa urosly ogromnie - kurcze a bylo tak dobrze na tym leku, nie wiem, czy okazuj sie, ze dawka za slaba, czy cos innego.Z kolei martwia mie skoki cisnienia i tetna i nie wiem, czy to tez nie od leku i czy to wszytsko do siebie razem wziete nie powoduje takiego a nie innego stanu rzeczy. Kompletnie nie mozemy sie z nim dogadac w zade sposob, bo bezczelnie sie odzywa, a zna zasady i z pelna premedytacja je lamie. Mi to podchodzi pod zachowania opozycyjno buntoicze, ale nie wiem na ule to wszystko ma zwiazek z lekami. Ratunku...

Mam dosyc, ale nie mojego dziecka. mam dosyc tej huśtawki, tego rozjechania, mojej bezradności, nie umiem mu pomoc, juz sama nie wiem w którą stronę iśc, gdzie znaleźc pomoc. Ciagle coś nowego, Ile mozna??

Nieszki, dasz rade. Maleństwu odstawienie nie zaszkodzi. A Ty jak będziesz spokojniejsza to i dzieciaki będą lepiej funkcjonowały.
I może uda Ci się czasem gdziesz wyskoczyć na dłużej?

Trzymam za Ciebie kciuki.

Nieszki, karmiłam moje dzieci przez ponad dwa lata każde i czasem zastanawiam się, czy teraz powtórzyłabym ten "wyczyn". Owszem było to zdrowe i przyjemne dla dzieci i dla mnie też, ale może nie tak do końca, bo ciągle byłam niedospana i w dzień przez to chyba mniej radosna. Z perspektywy czasu myślę, że za dużo robiłam wtedy dla dzieci, a za mało dla siebie. Psycholog, do której chodzę od niedawna uczy mnie "egoizmu", którego mi bardzo brakuje.
Moje dzieci bardzo przeżywały odstawienie, może z powodu nadpobudliwości. Znam jednak dzieci, które przechodziły nad tym do porządku dziennego. Mam nadzieję, że jeśli podejmiesz decyzję, to Twój synek przyjmie to spokojnie, a dzieci zyskają spokojniejszą i bardziej radosną mamę. Tego Ci życzę.

Irenko, dobrze ze się wyżaliłas rozumię Cię doskonale, ale musisz być silna by podołać wszystkim problemom.
Ja też mam czasami dosyć wszystkiego, bo dojdę do pewnego punktu i od nowa muszę wszystko zaczynać. Brak mi cierpliwości i konsekwencji...
A Nowy Rok rozpoczoł się samymi problemami...

Ej dziewczyny, dziewczyny... Czasami nawet trzy razy dziennie brak mi cierpliwości... Staram się jak mogę, zeby to ukryć. Ale któz nas zrozumie jeżeli nie my siebie nawzajem?

Jutro będzie lepiej Kochane wszakże te nasze dzieciaczki są....

Oj, tak, tak... kochane są... oraz sprytne