Ćwiczenia metodą Dennisona i terapia behawioralna

Jak często i jak długo trzeba ćwiczyć,żeby zauważyć efekt?
Co dają takie ćwiczenia? Czy wogóle coś dają przy ADHD ?
Szperam w necie ale częście porusza się temat terapii behawioralnej ?
O tyle o ile wiem o co chodzi z Dennisonem to terapia behawioralna jest dla mnie mało znana. O co w niej chodzi ?? Czy ona jest bardziej dla dzieci autystycznych?

O terapii behawioralno poznawczej można dużo się dowiedzieć z Książki
"Wszystko o ADHD"
Lindy J. Pfiffner
wydanej przez Zysk i S-ka
tu kupisz
recenzja

Terapia behawioralna zwana także modyfikacją zachowania-stosuje prawidłowości uczenia się do bezpośredniego wprowadzenia pożadanych zmian w zachowaniu.Terapeuci opowiadający się za tym podejściem bazują na prawodłowościach warunkowania,uczenia się poprzez obserwację.Pomagają przerwać takie szkodliwe dla nich samych zachowania jak np.obiadanie się,palenie czy lękowe unikanie nieszkodliwych bodzców.Pomagają także w nabywaniu adaptacyjnych wzorców zachowania jak umiejętności społeczne niezbędne do nawiązywania bliskiego zwiąsku lub przeciwstawiania się osobom natrętnym. Terapeuci mogą umożliwiać uzyskanie wglądu we własne dezaptacyjne zachowanie,co oznacza,że uświadamiają im warunki w jakich zachowanie to się poprawia.Nie nakłaniają do odkrywania żródeł bieżących problemów we wczesnym dzieciństwie bądz symbolicznego znaczenia dezadaptacyjnego zachowania.Podobnie jak inni psychoterapeuci budują oni ciepłe relacje z klientem ale warunkują zmiany zachowania przemianami oczekiwań dotyczących własnej skuteczności wywołanej specyficznymi procedurami bazującymi na prawidłowościach uczenia się.Nalegają by metody terapii konstruować na drodze eksperymentu wyniki zaś mierzyć za pomocą obserwacji relacji klienta.
''Psychologia Współczesna'' Spencer a.Rothus.

A mogła byś przełożyć to na język bardziej ludzki ?? hahaha
Tak prostymi słowami o co w tym chodzi

Bardziej po ludzku i z przykładami opisuje to w/w książka.
Pobieżnie polega to na bardzo częstym chwaleniu dzieci za pożądane zachowania i wzmacnianiu tego chwalenia poprzez system nagród oraz rzadszemu niż chwalenie karaniu za zachowania niepożądane. Wymaga od prowadzących bardzo dużej konsekwencji i panowania nad swoimi emocjami. Preferowana jest ścisła współpraca między domem a szkołą.
Każdyu rodzic dziecka z ADHD i każdy nauczyciel powinien przejść taki obowiązkowy trening, bo wydaje mi się, że można osiągnąć dużo dobrych efektów.

Chodzi o to ,że wzmacniamy pozytywne bodzce i tym samym ''przyzwyczajamy dziecko do pozytywnych zachowań.Czyli za dobre zachowanie chwalimy każdorazowo ,a złego nie popieramy.Tylko najgorsza jest praktyka dnia codziennego.Wiadomoże każdy ma utarte schematy i łatwiej jest wytknąć błąd niż chwalić.

Tutaj przykład kilku ćwiczeń metodą Denisona :http://www.medyk.katowice.pl/denn_ewa.html

Polska strona : http://www.kinesiology.pl/indexpl.htm
Strona internetowa metoda Dennisonów po ang. http://www.braingym.com/

Metoda behawioralna a metoda poznawczo-behawioralna to 2 różne kierunki terapeutyczne wyrastajace z różnych założeń
http://www.ptab.univ.gda.pl/
http://www.pttpb.pl/

Czy może mi ktoś powiedzieć, kto od dłuższego czasu ćwiczy tą metodą z dzieckiem, czy ona jest fajtycznie skuteczna? Mój syn od pół roku chodzi na takie ćwiczenia, ale naprawdę nie wiem, czy to pomaga. Może to jeszcze za krótko? Czasem wydaje mi się, że jest lepiej, czasem gorzej... Sama nie wiem...

Metody poznawczo -behawioralne są jednymi z najbardziej skutecznych w pracy z dzieckiem z ADHD - jednak każdy psychoterapeuta dobiera odpowiednią metodę do danego pacjenta jak i do rodziny.
Terapia pozanwczo-behawioralna w skrócie poolega na:
1.poznaniu choroby, jej przebiegu, objawów, współwystępujących trudności (to jest właśnie to słowo poznawczo
2. Wymuszaniu na dziecku prawidłowych zachowań poprzez ich nagradzanie (wzmacnianie) i wygaszanie nieprawidłowych zachowań poprzez ich ignorowanie (brak uwagi) to jest to słowo behawioralna.
Metody behawioralno-poznawcze "bazują na tu i teraz", nie wnika się w przeszłość, ale uwaga, sa skuteczne tylko wtedy, gdy w rodzinie nie ma innych trudności takich jak alkoholizm, nadużywanie psychiczne i seksualne, choroba psychiczna jednego z rodziców (nerwica, schizofrenia, depresja), zaniedbywanie dziecka przez rodziców, konflikty w małżeństwie. W takich momentach metody behawioralne nie przynoszą spodziewanych efektów, gdyż przyczyną zachowań dziecka (które moga być podobne jak przy ADHD) jest dysfunkcja rodziny i nieprawidłowy proces wychowania.

Metoda jest naprawdę skuteczna,ale tylko wtedy,gdy rodzice stosują zalecenia terapeuty w domu.Psycholog pracuje z dzieckiem w gabinecie-np.1 godz.tygodniowo,a rodzice w domu-cały czas.Tak więc sukces zalezy przede wszystkim od nas.Terapeuta powinien dać rodzicom wskazówki co i jak należy robić.To mozolna praca,efekty też nie sa natychmiastowe,ale (mówię o własnych doświadczeniach)naprawdę warto.
Powodzenia!